ช่วงเวลารีบร้อน มักมีปัญหาทุกที ไม่ว่าจะลืมนั่น หรือลืมนี่ ต้องเสียเวลากลับไปหยิบเป็นประจำ แม้แต่ของที่อยู่ในมือตัวเอง ยังลืมแล้วก็หาไม่เจอ! เชื่อได้ว่าหลายคนที่มีอาการแบบนี้อยู่ คงแอบกังวลกันใช่มั้ยว่าตัวเองมีแนวโน้ม เข้าข่ายจะเป็นพวกอัลไซเมอร์ ความจำเสื่อมก่อนวัยอันควรหรือเปล่า แย่ไปกว่านั้นคือบางคนวิตกถึงขั้นคิดว่าตัวเองจะเป็นสมองเสื่อม! Gangbeauty นำคำตอบมาเฉลยให้กระจ่างใจกันตรงนี้แล้วล่ะ!
ก่อนอื่นเราต้องมาทำความรู้จักสิ่งที่เรียกว่าความทรงจำกันก่อน สมองเป็นตัวบันทึกความทรงจำได้ดีเยี่ยม ไม่ว่าจะมีสิ่งใดผ่านเข้ามา มีเรื่องราวใดๆ ก็ตามเกิดขึ้น สมองจะทำการรับรู้ นำมาเข้ารหัสจัดเก็บไว้ในคลังอย่างเป็นระบบ เมื่อไหร่ก็ตามที่เจ้าของสมองต้องการใช้งานความทรงจำบางอย่าง ก็สามารถดึงออกมาใช้ได้ทันที นึกง่ายๆ ก็เหมือนกับสมองเป็นห้องสมุด และความทรงจำก็เป็นหนังสือที่มีการจัดวางอย่างเป็นระเบียบ โดยแบ่งความทรงจำออกเป็น 2 แบบ
1. ความทรงจำระยะสั้น
ความทรงจำแบบนี้ เป็นความจำเฉพาะหน้ากับเรื่องที่เกิดขึ้นตรงหน้า เช่น มีคนบอกหมายเลขโทรศัพท์มา เราก็จด จำ ทันทีที่เมมไว้ในโทรศัพท์ เราก็ลืมมันไปแล้วว่ามีเลขอะไรบ้าง ความจำแบบนี้ เป็นความจำระยะสั้น ที่สมองของเราจัดเก็บเอาไว้ในกลุ่มของข้อมูลชั่วคราว ดังนั้นถ้าเราจะจำไม่ได้ ว่าเมื่อห้าวันที่แล้วกินอะไรเป็นมื้อเย็นก็คงไม่แปลก
2. ความทรงจำระยะยาว
ความทรงจำในกลุ่มนี้ มักเป็นข้อมูลที่สำคัญ เป็นข้อมูลที่คัดกรองแล้วว่าสำคัญ จากกลุ่มข้อมูลชั่วคราวระยะสั้น สมองก็จะดึงมาเก็บไว้ในข้อมูลกลุ่มนี้ ได้แก่ ประสบการณ์ใหญ่ๆ ที่เคยเกิดขึ้นในชีวิต เรื่องราวการเรียนรู้ต่างๆ ความสามารถในการอ่านภาษา การจดจำสูตรคณิตศาสตร์ได้ เป็นต้น
และอาการหลงลืมที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ ณ ตอนนี้ ก็เกิดจากการที่สมองของเรา ไม่สามารถดึงเอาข้อมูลในสมองออกมาใช้ได้ มักเกิดขึ้นกับความทรงจำระยะสั้น โดยมีปัจจัยหลายอย่างมากที่จะรบกวน ทำให้เราไม่สามารถดึงข้อมูลออกมาใช้ได้ ไม่ว่าจะสิ่งเร้ารบกวน อดนอน เมาหนักจนแฮงค์ ฤทธิ์ของยาบางประเภท หรือความเครียด เป็นต้น ฉะนั้นการที่เธอและเราทั้งหลาย ลืมบ่อยมากว่าวางกุญแจเอาไว้ไหน เพื่อนคนนี้ที่ไม่ได้เจอเลยชื่ออะไร จำไม่ได้ก็ถือว่าปกติ
แต่ถ้าวันใดวันหนึ่ง เห็นปากกาอยู่ตรงหน้า แต่ดันนึกไม่ออกว่าใช้ยังไง มีไว้ทำอะไร อันนี้เข้าข่ายผิดปกติแล้วล่ะ แต่ก็ไม่ต้องรีบกระวนกระวายนักนะ เพราะถ้ามันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อชีวิตอะไรมาก ก็ยังไม่ถือว่าหนักหนา เมื่อไหร่รู้สึกว่ามันกลายเป็นปัญหารุนแรงในชีวิต จึงค่อยรีบไปปรึกษาแพทย์ก็ยังทัน
เช็คแล้วเป็นยังไง ส่วนใหญ่ก็ปกติแหละจริงมั้ย!
