คุณใช้ชีวิตอยู่บนโลก.. ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในปากใคร
อย่าเก็บเอาคำพูดคนอื่นมาทำให้เราทุกข์
ปากคนต่างพูดเข้าข้างตน ปากคนต่างว่าตนมีเหตุผล
ใครพูดจาทำลายคุณ ต้องดูให้ถ้วนถี่
ใครจริงใจใครหลอกลวง ไม่มีใครคลำใจคนได้กระจ่าง
ในสังคมที่เป็นจริง…
เพียงคุณมีข้อด้อย ย่อมมีคนนินทา
เพียงคุณมีข้อเด่น ย่อมมีคนอิจฉา
มีคนเห็นคุณจริงใจ ย่อมมีคนเยาะว่าคุณเสแสร้ง
มีคนชมคุณว่าล้ำเลิศ ย่อมมีคนติคุณว่าหลอกลวง
มีคนอิจฉาคุณว่าโดดเด่น ย่อมมีคนเย้ยคุณว่าขี้อวด
มีคนรักคุณชื่นชมคุณ ย่อมมีคนริษยาคุณ
คนอื่นโยนหินทำน้ำกระเพื่อมเป็นคลื่นสูง…
คุณก็ต้องล่องเรือไปโต้คลื่นหรือ…?
คนอื่นพูจาว่าคุณเสียๆหายๆ…
คุณก็ต้องไปรับคำกล่าวหานั้นเอาไว้หรือ?
อย่าใส่ใจกับคำคนอื่นที่พูดลับหลัง
เพราะเขาไม่กล้าเผชิญคุณซึ่งหน้า
ดังนั้นอย่าหวาดอย่าหวั่น… ใจคอเราขึ้นกับเราไม่ใช่เขา
เมื่อคุณสวยงามขึ้นเรื่อยๆ ย่อมมีคนสนใจคุณ
เมื่อคุณนับวันยิ่งเก่งกล้า ย่อมมีคนนับถือคุณ
เมื่อคุณนับวันยิ่งซื่อตรง ย่อมมีคนคบคุณด้วยใจ
เมื่อคุณนับวันยิ่งใส่ใจทะนุถนอม ย่อมมีคนไม่ทิ้งไม่หนีจาก
คนเรานั้น ต้องสะดุดสักที จึงฉลาดขึ้นสักครั้ง
เจออุปสรรคสักครั้ง จึงมีประสบการณ์ขึ้นสักนิด
ใจนั้นต้องเจ็บสักครั้งจึงเข้าใจได้สักสิ่ง
จงจำไว้… โดนลมฝนกระหน่ำสักที จึงได้บทเรียนสักบท
ผ่านการหล่อหลอมจึงเติบใหญ่ ฝ่าครบลมฝนคือบทเรียนชีวิต
คนมีวุฒิภาวะไม่ถามอดีต… คนฉลาดไม่ถามปัจจุบัน… คนใจใหญ่ไม่ถามอนาคต
ยามอยู่เหนือคนมองคนเป็นคน… ยามอยู่ใต้คนมองตนเป็นคน
อย่าใส่ใจเกินไปนักกับการประเมินคนอื่น… ทำตัวเองให้ดีงาม ทำสิ่งดีงาม เดินทางของตนให้ดี
ใช้ชีวิตในปากคนอื่น เป็นเรื่องน่าเศร้าที่สุดในโลก … !
