คนขี้โกรธ.. คือคนมีเคราะห์
“คนขี้โกรธคือคนมีเคราะห์” ใครที่โกรธง่าย โกรธนาน ขี้โมโห เจ้าคิดเจ้าแค้น ของขึ้นง่าย ชอบเหวี่ยงวีน ล้วนเป็นอารมณ์ด้านลบที่แสดงออกมา ซึ่งไม่มีเคราะห์ใดๆในโลกนี้ที่หนักไปกว่าความโกรธอีกแล้ว
ดังนั้น ใครโกรธง่ายก็เหมือนเกิดมามีเคราะห์ติดตัว เพราะจะเป็นคนที่ทุกข์ง่ายกว่าชาวบ้าน เอะอะอะไรๆนิดหน่อยก็โกรธ ก็โมโห เลยทุกข์ง่าย เมื่อเกิดความทุกข์ง่ายก็เสียความสุขไปโดยง่าย คนบางคนกว่าจะได้ความสุขใช้เวลาซะนาน แต่พอเป็นคนโกรธง่าย อะไรนิดหน่อยก็ไม่พอใจแล้ว ความสุขที่อุตส่าห์ที่เวลาสร้างหรือหามาเท่าไหร่ แป๊บเดียวอันตรธานหายไปเพราะโทสะนั่นเอง คนโกรธง่ายจึงได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคนมีเคราะห์
คนที่ ชอบวีนชอบเหวี่ยง โกรธง่าย เปรียบเหมือนดอกไม้ที่เหี่ยวเฉา ไม่มีอยากเข้าใกล้ ไม่มีใครอยากมอง ไม่มีใครอยากสัมผัส ทำให้คนรอบข้างค่อยๆจางหายไป
ส่วนใครที่ไม่ค่อยโกรธใครอะไรง่ายๆถือว่าเป็นคนโชคดี คนรอบข้างเขาก็ยิ่งโชคดี เพราะ เขาคนนั้นจะเหมือนดอกไม้บานที่แสนงาม ใครเข้าใกล้ก็จะได้ละอองเกสรแห่งความสุขไปด้วยเสมอ
ถึงเวลาแล้วที่จะฝึกสติ ให้รู้ตัวเองตลอด จนรู้เท่าทันอารมณ์ตัวเอง จะได้ ลด ละ ได้ทัน ก่อนมันจะทำลายหลายๆอย่างให้จากไป
ในเรื่องสามก๊กมีการกล่าวถึงความร้ายกาจที่สุดของสุมาอี้คือ เขามีสุขภาพที่ดี โจโฉสิ้น ลูกของโจโฉสิ้น จนสืบทอดมาถึงรุ่นหลาน แต่สุมาอี้ยังคงมีชีวิตอยู่
แม้ไม่ฉลาดพอที่จะเอาชนะขงเบ้งได้ แต่ก็ทำให้ขงเบ้งตรากตรำได้ สุดท้ายสามก๊กตกมาอยู่ในมือของสุมาอี้ เคล็ดลับสุขภาพของสุมาอี้คือความไม่โกรธ เพราะ ความไม่โกรธนี่แหละทำให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง จิตใจไม่ห่อเหี่ยว
เพราะฉะนั้นคนเราถ้าคิดจะทำการให้สำเร็จ สุขภาพเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง อย่าให้จุดหมายว่างเปล่า มีอุดมการณ์ มีความสามารถ มีชีวิต มีเงินทอง หากไม่มีสุขภาพที่ดี ทุกอย่างก็ไม่มีความหมาย มีสุขภาพที่สมบูรณ์ก็เหมือนมีทุกอย่างแล้ว
มีคนพูดประโยคของชีวิตไว้ว่า… หาเงินได้ แค่เป็นเรื่องสนุก ชีวิตยังอยู่คือชัยชนะ ยศศักดิ์ตำแหน่งแค่ชั่วครู่ชั่วคราว สุขภาพดีนั่นแหละคือจุดหมาย
