ความกลัวคือสัญชาตญาณพื้นฐาน
ในการดำรงอยู่ของชีวิต…
การแก่งแย่งแข่งขัน..
คือสัญชาตญาณในการรักษาชีวิตให้รอด
ที่ฝังแน่นอยู่ในดีเอ็นเอ..
มาตั้งแต่ยังเป็นสเปิร์ม
เราปล่อยให้แรงกดดันขั้นพื้นฐานทำงาน
โดยขาดการยั้งคิด..
เพราะขาดสติในการควบคุม
ต้องการเป็นที่รัก ต้องการการยอมรับ
ต้องการประสบความสำเร็จ..
ต้องการไปให้ถึงเส้นชัย
โลดแล่นตะบึงไปข้างหน้า
โดยใช้แรงผลักดันขั้นพื้นฐานเป็นหลัก
และใช้แรงผลักดัน
จากสังคมและคนรอบข้างเป็นตัวกระตุ้น
เพราะความกลัวผลักดันให้ทำทุกอย่าง
กลัวตกงาน กลัวหางานไม่ได้ กลัวอดต-าย
กลัวไม่มีเงินเลี้ยงลูก กลัวจะรวยไม่ทันเขา
แก่งแย่งแข่งขัน
เร่งรีบร้อนลนกระวนกระวาย
รักตัวกลัวต-าย
จนทำเราขาดความสงบสุข
เคยหยุดถามตัวเองสักนิดไหม..
ที่เรากดดันตัวเอง .
เร่งรีบแบบไม่คิดชีวิต..
จนทำให้ความรื่นรมย์ในชีวิตหายไป
เพื่อตะบึงไปข้างหน้า..
มากไปหรือเปล่า
…ช้าลงอีกสักนิดได้ไหม..แล้วใช้สตินำทาง
1.ความกลัวเป็นตัวขัดขวางศักยภาพการทำงานของจิตอย่างรุนแรง
เป็นบ่อเกิดของความวิตกกังวล
ซึ่งสามารถทำลายทั้งสุขภาพกายและใจ
ถ้าคุณไม่กลัวจะสามารถทำอะไรได้อย่างมากมายมหาศาล
2.ความกลัวจะสัมพันธ์กับระดับของการขาดสติ
ยิ่งกลัวมากยิ่งขาดสติ ยิ่งขาดสติก็ยิ่งกลัว
ผู้ที่ฝึกเจริญสติอยู่เสมอความกลัวจะลดลงโดยอัตโนมัติ
3.ความกลัวทำให้มองเห็นปัญหายุ่งยากเกินจริง
ทั้งที่จริงปัญหานั้นอาจจะไม่ยากเย็น
หรือหนักหนาสาหัสเหมือนรู้สึกในขณะที่กลัวก็ได้
4.เหตุที่คนเราเกิดความกลัวเพราะไม่เข้าใจเหตุผลและความจริง
เช่น กลัวผีในความมืด
หากเปิดไฟให้สว่างมองเห็นว่าไม่มีผีก็ไม่กลัวแล้ว
5.วิธีเอาชนะความกลัว
คือให้มองไปที่สาเหตุแล้ว
ใช้ความคิดวิเคราะห์ ทำบ่อยๆ
จะรู้เหตุรู้ผล แล้วความกลัวก็จะลดน้อยลง
6.ความกลัวมีผลต่อบุคลิกภาพและชีวิต
เพราะคนขี้กลัวจิตใจจะหวั่นไหวง่าย
มักจะเชื่อถือโชคลาง ทำให้ไม่กล้าตัดสินในด้วยตนเอง
7.ความกลัวจัดเป็นความคิดลบ
เมื่อกลัวบ่อยๆ จะทำให้จินตนาการเห็นภาพที่เลวร้ายที่สุด
และจิตใต้สำนึกจะบันทึกภาพนั้น
ไม่แน่ว่าภาพแห่งความรู้สึกที่ชัดเจนนั้น
อาจเหนี่ยวนำให้เหตุการณ์ที่กลัวนั้นเกิดขึ้นจริงได้
8.ความกลัวมีพลังสูงกว่าความโกรธ
เพราะจะซึมลึก อยู่นาน
บางคนอาจจะกลัวไปตลอดชีวิต
แต่ความโกรธจะหายได้ภายในเวลาไม่นานนัก
9.อย่ากลัวเหตุการณ์ในอนาคต
อยู่กับปัจจุบันแล้วทำวันนี้ให้ดีที่สุด
และพรุ่งนี้จะดูแลตัวของมันเอง
ลองจินตนาการดูสิว่าเราจะไปได้ไกลสักเท่าไหร่
หากปราศจากความกลัวที่มาครอบเราเอาไว้