เคยเป็นไหม?
เพราะธรรมชาติ มีรัก ย่อมมีเลิก เป็นเรื่องปกติ การอกหักหรือเลิกราย่อมไม่มีใครอยากให้เกิด แต่หากเกิดขึ้นแล้ว สิ่งสำคัญคือเราจะสามารถเยียวยาจิตใจตัวเองได้อย่างไร เพื่อที่แผลใจนั้นจะหายได้เร็วที่สุด และสามารถกลับไปเป็นคนเดิมอย่างที่ตัวเราเคยเป็นได้
มีบางครั้ง ที่เรามีเรื่องในใจ อยากหาใครสักคนระบาย พอโทรไป “ไม่มีใครรับ” จึงตัดสินใจนอนดีกว่า พอวันรุ่งขึ้น เขาเหล่านั้นโทรกลับมา แต่ทว่า เรากลับไม่อยากพูดถึงเรื่องนั้นอีกแล้ว!
มีบางครั้ง ที่คุณทะเลาะกับเจ้านาย จนคุณอยากจะหนีไปให้ไกลๆ ทิ้งบริษัทเฮงซวยนี้ให้มันเจ๊งๆไปเลย แต่พอวันรุ่งขึ้น คุณก็ยังขับรถเข้าบริษัท ยังคงต้องทักทายเจ้านาย และคุณต่างหากที่จะเจ๊งหากไม่ได้ทำงานในบริษัทเฮงซวยแห่งนี้!
มีบางครั้ง เจอเสื้อถูกใจมากๆ แต่ไม่มีไซค์ที่คุณต้องการ พอผ่านไปหลายวัน เมื่อเดินผ่านหน้าร้านนั้นอีก คุณกลับไม่รู้สึกอยากได้เสื้อตัวนั้นอีกแล้ว!
มีบางครั้ง ที่คุณรู้สึกถูกชะตา รักและหลงคนๆหนึ่งเอามากๆ รักจนขาดเขาแล้วเราอยู่ต่อไปไม่ได้ รักจนคุณรู้สึกว่าจะไม่มีทางรักใครคนอื่นได้อย่างนี้อีกต่อไป แต่เมื่อเวลาผ่านไป คุณกลับอยู่ได้ทั้งๆที่ไม่มีเขาอยู่ข้างกาย!
เดิมที ความรุ่มร้อน ความวู่วาม ความรู้สึก ความที่วางไม่ลง ความที่ปลงไม่ได้ เมื่อปล่อยให้เวลาผ่านไป มันก็ค่อยๆสลายไปได้เองตามกาลเวลา
เพราะฉะนั้น อย่าได้เอาแต่ฝังจำ ฝังใจ ทุกข์ต่อตนเองเปล่าๆ
ในเมื่อละครบทนี้คุณมีส่วนร่วมเขียน แล้วจะเขียนให้ยากลำบากไปใย!
