อย่าเล่าทุกอย่างให้ทุกคนฟัง เพราะบางคนต่อหน้า “รับฟัง” ลับหลัง “นินทา”
คำโบราณที่เขาว่าไว้ อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน
คงเป็นจริงๆอย่างเขาว่า และ ยังคงใช้ได้ใน ทุกยุค ทุกสมัย
การเที่ยวบอกความทุกข์ให้ทุกๆคนได้รับรู้
ก็ไม่ต่างอะไรกับการประจานตัวเอง
อย่าป่าวประกาศ “ความทุกข์” ของเรา ให้ทุกคนฟัง
เพราะ “บางคน” ต่อหน้าก็รับฟัง
แต่ “ลับหลัง” กลับนำไปนินทา
ยิ่งรู้มาก ยิ่งช้ำใจ น้ำใส่ๆ ใช่ว่าจะสะอาด
รู้หน้า .. ไม่รู้ใจ คนสนิท ใช่ว่าจะไม่หักหลัง
อย่าปรับทุกข์ “พร่ำเพรื่อ” อย่ารีบ “เชื่อใจใคร”
อย่าเที่ยวไปเล่า “ความลับ” ของเราให้กับทุกคนรู้
ธรรมชาติของ “ตา” มองไม่เห็นถึง “หัวใจ”
ดังนั้น.. ธรรมชาติของ “หัวใจ”
..ก็ไม่ควร…ตัดสินใคร.. ” ด้วยสายตา”..
คุณทำดีกับคนอื่น.. แต่ใช่ว่าคนอื่นจะดีกับคุณ
คุณไม่เคยนินทาให้ร้ายใคร แต่เป็นไปไม่ได้ ที่จะไม่มีใครนินทา ให้ร้ายคุณ
ในสังคมที่หวังแต่ผลประโยชน์ อย่าไว้ใจ หรือให้ใจใครมากนัก
เรื่องส่วนตัว .. อย่าป่าวประกาศให้ใครรู้มาก ถ้าไม่จำเป็น
ประสบการณ์ จะสอนให้คุณรู้จักเลือกคบคน วางตัว และ รักษาระยะห่าง
มิตรแท้ หรือ ศัตรู จะเผยให้เห็นชัดเจนที่สุด ตอนที่คุณ ” ล้ม ”
ฝากไว้ให้คิด : เวลามีคนมา “เกลียด” คุณ แท้จริงแล้วเขาไม่ได้เกลียดคุณ เขาแค่อิจฉาคุณที่คุณมีดีกว่าเขา เพราะเขารู้ตัวว่าไม่มีอะไรดีสู้คุณได้ เพราะลึกๆแล้วเขาไม่ชอบตัวเอง
