จำเอาไว้เลยนะ “ต่อให้ร่ำรวยแค่ไหน ก็อย่าคิดดูถูกคนอื่น”

ไม่ทำสิ่งที่ละอายแก่ใจ

ต่อให้จน เป็นหนี้ก็ต้องหาทางจ่ายคืน

ต่อให้รวย ก็อย่าได้ข่มเหงผู้คนเหมือนไร้ซึ่งมโนธรรม

ต่อให้ลำบาก ก็ต้องเป็นคนดี

ต่อให้ทุกข์ ก็อย่าทิ้งคุณธรรม

ต่อให้ใครหลอกใช้ รู้อยู่แก่ใจก็พอไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศ

ต่อให้ใครดูแคลน รู้อยู่แก่ใจก็พอไม่จำเป็นต้องโกรธ

ต่อคนที่มีพระคุณ รู้ระลึกอยู่ในใจอย่าเนรคุณ

ต่อคนที่เคารพนับถือ รู้ยกย่องอยู่ในใจอย่าทำลาย

อยู่กับมิตร จริงใจให้กันมากหน่อย

อยู่กับเพื่อนร่วมงาน ความอิจฉาลดให้มากหน่อย

อยู่กับเจ้านาย เพิ่มความเคารพ ลดการประจบสอพลอ

อยู่กับลูกน้อง เพิ่มการชี้แนะ ลดการดูถูกดูแคลน

ยามปกติต้องรู้อดทนและมีความจริงใจ เมื่อใดที่เจออุปสรรคจึงมีคนอยากยื่นมาเข้ามาช่วยเหลือ

ทิ้งอะไรก็ทิ้งได้ อย่าทิ้งมโนธรรม

ทิ้งอะไรก็ทิ้งได้ อย่าทิ้งความมุ่งมั่น

ต่อให้จน ก็อย่าเป็นมิจฉาชีพ

ต่อให้ยาก ก็อย่าขายเพื่อน

ต่อให้ทุกข์ ก็อย่าทำผิดกฏหมาย

ต่อให้เหนื่อย ก็อย่าผลักปัดภาระหน้าที่

มีวาสนาอย่าเสพสิ้น เสพสิ้นทุกข์เกิด

มีอำนาจอย่าใช้หมด หมดอำนาจจะถูกเอาคืน

วาสนาคงอยู่เพราะรู้ถนอมรักษา อำนาจคงอยู่เพราะรู้อ่อนน้อม

อำนาจและวาสนาในโลก เกิดขึ้นได้กับทุกคน แต่ใช่ว่าทุกคนจะรู้รักษา เกิดง่ายคงไว้ยาก หากสิ้นความดี! เป็นคนได้เพราะใจสูง

อย่าทำอะไรที่ต้องละอายแก่ใจ ตอนนี้ไม่ละอาย วันหนึ่งจะรู้สึกเสียใจไปตลอดชีวิต
ขอขอบคุณ : นุสนธิ์บุคส์