คำแนะนำเมื่อต้องใช้ชีวิตเพียงลำพังในต่างถิ่น
เมื่อต้องใช้ชีวิตเพียงลำพังในต่างถิ่น
ต้องหมั่นติดต่อคนในครอบครัวและมิตรสหาย
ต้องหัดฟังคำชี้แนะของผู้ใหญ่
ต้องเรียนรู้ในความอดทนอดกลั้น
ไม่มีอะไรที่คุณจะทนไม่ได้
อย่าเอาความผิดของคนอื่นมาเป็นข้ออ้าง
เวลามีใครบอกกล่าวเรื่องราวต่างๆ ให้คุณฟัง
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลกลใด คุณฟังเขาได้แต่อย่าเชื่ออย่างปักใจ
แต่ว่าเมื่อเขาพูดอะไรให้คุณฟังต้องฟังอย่างตั้งใจ
เพราะ มันเป็นการแสดงออกถึงความเคารพ และ ใส่ใจต่อผู้พูด
อย่าเอาแต่หน้าบูดใส่ใครๆ หัดเป็นคนยิ้มง่ายเข้าไว้
แม้คุณจะเครียด และ กลัดกลุ้มเพียงใด
แต่ว่าคนอื่นไม่อาจสัมผัสใจของคุณได้ทั้งหมด
และ มันก็ไม่ใช่หน้าที่ของใครๆ
ที่จะต้องมานั่งสนใจปัญหาที่กัดกลุ้มในชีวิตคุณ
เพราะ ทุกคนล้วนมีปัญหาในชีวิตด้วยกันทั้งนั้น
ไม่มีใครจริงใจพอที่จะช่วยเหลือเราได้ทุกเรื่อง
อย่ามากเขาก็แค่ฟังแล้วเอาไปเล่าต่อ
เพราะฉะนั้น ต้องเก็บอาการ เก็บความรู้สึกให้เป็น
อย่าไปล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น
สักวันกรรมจะตามทัน ต่อให้คุณเก่งและเป็นที่นิยมชมชอบของใครๆ
ขอให้จำไว้ดาวยังมีวันดับ พระอาทิตย์ยังลับขอบฟ้า ลูกจ้างยังมีวันเป็นนาย
อย่าไปแย่งชิงผลประโยชน์ของใคร
แต่ก็อย่าให้ใครมาแย่งชิงผลประโยชน์ของเราตามอำเภอใจ
ต้องมีหลักเกณฑ์ มีขอบเขต และ เส้นแบ่งเป็นของตนเอง
ไม่ล้ำเส้นใคร แต่ก็อย่าให้ใครมาล้ำเส้นจนเกินไป
ยามเจ็บป่ วย ต้องเห็นความสำคัญของตนเอง
อย่ารอให้คนอื่นมาเห็นความสำคัญ
เพราะไม่เช่นนั้น การเฝ้ารอของคุณ
จะกลายเป็นการทำให้สุขภาพของตัวเองถดถอย
เมื่ออยู่กับคนเสแสร้ง
อย่าไปด่ าเขา อย่าไปโพนทะนาเขา
จงให้เขาเสแสร้งต่อไปเรื่อยๆ
จงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้สักวันหนึ่ง
คนอื่นๆ ก็จะเป็นคนเข้ามาบอกคุณเองว่า
วีรกรรมของเขาคนนั้นเป็นอย่างไรบ้าง
เมื่ออยู่กับคนเห็นแก่ตัว
อย่าไปแค้ นเขา และ อย่าทำเป็นไม่สนใจเขา
แต่จงค่อยๆ ปลีกตัวออกห่าง เริ่มจากเอาใจออกห่าง
จากนั้นก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เรื่องความเห็นแก่ตัวของเขา
หากเขาเบนจุดหมายจากคุณไปหาคนอื่น
คุณจะเห็นว่าคนอื่นก็พยายามปลีกตัวออกห่างจากเขาเช่นกัน
แม้การดำรงชีวิตจะเป็นเรื่องยากแต่
จงเรียนรู้ในการทำอะไรด้วยตนเองบ้าง
อย่าได้เอาแต่อาศัยคนอื่นตลอด
เพราะ หากวันหนึ่งคนรอบข้างของคุณจากไปหมดแล้ว
คุณจะได้ดำเนินชีวิตต่อไปได้ด้วยตัวของคุณเอง
