เจ็บแต่จริง!
เจ้าของร้านทอง?.ใส่ทองเส้นเท่าหนวดกุ้ง
กับบางคน?
ทั้งหมดที่มีในชีวิต
ขนมาผูกไว้ที่แขนแขวนที่คอหมด
เจ้าของโชว์รูมรถ?
ปั่นจักรยานไปกินโจ๊ก5กิโลกลับอีก5กิโล
วันไหนฝนตก ขับกะบะเก่าๆไปซื้อโจ๊กให้เมีย
คนบางคน
จะทำทุกวิถีทางให้รู้ว่ากูมีรถหรูหรา
เจ้าของปั๊มน้ำมัน?
ขับเวฟไปกินก๋วยเตี๋ยวกับลูก
บางคน?เห็นแดดร้อน จ้างมอร์ไซค์รับจ้างไปซื้อข้าวผัด
คนมีร้อยล้าน?
ตื่นตี 5 มาเปิดร้าน ทำงาน นอนอีกที 4-5 ทุ่ม
บางคนรายได้ 2-3 หมื่น ตื่น 8 โมงเลิก 4 โมงเย็นบอก?ลำบาก
เจ้ขายหมูบางคน ขายได้วันละล้าน
เก็บทุกบาทอย่างดี ใส่ตู้เซฟ รีบเอาเข้าแบงค์
คนบางคน มีไม่กี่แสน เอามาเรียงเอามาจัดภาพ
ถ่ายรูปโชว์ ลงโซเชี่ยล ให้โลกรู้ว่ากูมี(อันนี้โดนผมด้วย)
เฮียขายส่งอะไหล่รถ ทั่วอีสาน
มีหลายสิบล้าน กินข้าวแกงข้างบ้าน กับกาแฟ 7-11
ผู้จัดการบริษัทของอาเฮีย
กินกาแฟแก้วเกือบร้อย
เจ้าของร้านอาหารใหญ่
เอาข้าวเหลือกลับไปกินบ้าน
เด็กเสิร์ฟร้านเขา?เทกุ้งที่เป็นตัวๆที่ลูกค้ากินเหลือทิ้ง
หลังเลิกงานไปเช็คอินร้านเหล้า พร้อมถ่ายรูปโชว์
เศรษฐีร้านขายส่ง
ลูกทุกคนมีเงินเดือน จากการทำงานช่วยที่บ้าน
ถัดไปอีกซอย
ลูกเรียนกรุงเทพบ่นอยากได้โทรศัพท์ใหม่
รีบรูดบัตรซื้อให้ไวพอๆ กับ 4G
ร้านขายส่งปลาทะเลในตลาดแห่งนึง
ขายได้วันเป็นล้าน เจ้าของใส่เสื้อห่านคู่ตัวไม่ถึงร้อยมาแผง
ลูกน้อง?ใส่เสื้อแบรนด์ห้างราคาหลักพันมาทำงาน
ฟังจบ ผมคิดค้านว่า?.
ความสุขคนเรามันไม่เหมือนกันปะว่ะ?
คนเราหาเงินมาแล้วไม่ใช้เพื่อให้ตัวเองมีความสุข
แล้วจะหาไปทำไม?
รวยแล้วจะใช้ชีวิตยังไง จะพูดไงก็ได้?..
เขาตอบผมว่า?.
“คิดถูกแล้วที่บอกว่า รวยแล้วจะใช้ชีวิตยังไงก็ได้
แต่จนอยู่ยังลำบากอยู่จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ ไม่ได้!!”
ผมจุก?.เพราะมันจริง
ถ้ายังไม่รวย?ไม่มีสิทธิ์ใช้ชีวิตยังไงก็ได้!!!
เหนื่อยหรือยังชีวิต?.เซินเจิ้น
