เมื่อมิตรกลายเป็นศัตรู น่ากลัวยิ่งกว่าศัตรู

มีศัตรูร้อยคน ไม่น่ากลัวเท่า.. มิตรที่คิดทรยศเพียงคนเดียว
เมื่อมิตรกลายเป็นศัตรู น่ากลัวยิ่งกว่าศัตรู

เพราะมิตรนั้นรู้เรื่องราวของเรามาก

รู้จุดอ่อนจุดแข็ง รู้นิสัยใจคอเรา

จะคิดทรยศหรือทำการใด ย่อมส่งผลกระทบมาก

คนที่อยู่รอบข้างเรา แบ่งเป็น 3 ประเภท ได้ดังนี้

1. คนที่ชอบเรา ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม

2. คนที่ไม่ชอบเรา ไม่ว่าเราจะทำดีแค่ไหนก็ตาม

3. คนที่เฉยๆกับเรา ไม่ว่าเราจะทำอะไร

สิ่งที่เราต้องทำก็คือ… ทุ่มเทความสนใจส่วนใหญ่

ไปให้กับคนที่ชอบเรา ( คนที่เป็นมิตรกับเรา )

ให้ความสำคัญ และ ใส่ใจเขาให้มาก

แต่คนส่วนใหญ่กลับทำตรงข้าม คือ…

เห็นเขาดีด้วย ก็เลยชอบเอาเปรียบ ไม่รักษาน้ำใจคนใกล้ตัว

การกระทำแบบนี้นั้นไม่ฉลาดเอาเสียเลย

นี่แหละ คือเหตุที่ทำให้คนเราเปลี่ยนจากมิตรเป็นศัตรูได้

แล้วคนเรามักไปทุ่มเทความสนใจให้กับคนที่ไม่ชอบเรา ( คนที่เป็นศัตรู )

พยายามทำให้เขามาชอบเรา และ ละเลยไม่ใส่ใจคนที่ชอบเรา

อยากบอกว่า อย่าสนใจเลย เสียสุขภาพจิตเปล่า

คนที่เกลียดเรา เขาไม่สนเหตุผลอะไรทั้งนั้นหรอก

แค่เกิดมามีชีวิต ยังหายใจอยู่บนโลก เค้าก็ไม่ชอบเรา แค่นั้นแหละ

และ เขาไม่ได้มาทุกข์ร้อนภายในใจกับเราด้วย

มนุษย์เป็นสัตว์ที่พยายามยกตัวเองว่าข้าดีที่สุด

ข้าจึงต้องทำให้ทุกคนนั้นพึงพอใจ แต่หารู้ไม่… นั้นคือความทุกข์ !!!

ทั้งที่ทุกคนในโลกมีความดีในแบบของตนทั้งนั้น

ใช้แรงใจของเราทั้งหมด… ทุ่มเท สนใจ ใส่ใจ คนที่เป็นมิตรกับเรา

ไม่ใช่เขาดีกับเรา แต่ดันไปกดเขาให้ต่ำลง ให้เราอยู่เหนือเขา

อย่าเปลี่ยน “มิตร” ให้เป็น “ศัตรู”

และควรเปลี่ยน “ศัตรู” ให้เขาเป็น “ครู”

เรียนรู้ ฝึกฝน และ ขัดเกลาจิตใจจากเขา

ส่วนคนที่เราเฉยๆกับเขา ก็ไม่ต้องทำอะไรมาก

หากทำได้ก็เปลี่ยนเขาให้เป็นมิตร อย่าไปสร้างศัตรูเพิ่มก็พอ

เพราะ มิตรสามารถรู้จุดอ่อนจุดแข็งของเรา

รู้ว่าหากเราล้มทำอย่างไรที่จะไม่ให้เราลุกได้

หรือ สามารถทำให้เราล้มทั้งยืนได้ เช่นกัน

การมีศัตรูร้อยคน… จึงไม่น่ากลัวเท่าการมีมิตรที่ทรยศเพียงหนึ่งคน