บ้านติดกันที่ฉันเห็นมา..
บ้านหลังแรก .. ขายอาหารตามสั่ง
บ้านอีกหลังติดกัน .. ให้เช่าวีดีโอ
บ้านอาหารตามสั่ง .. มีลูกคนนึง
บ้านให้เช่าวีดีโอ .. ก็มีลูกรุ่นราวคราวเดียวกัน
หลังเลิกเรียน
ลูกบ้านตามสั่ง จะมาช่วยแม่ขายอาหาร
เก็บจาน เสริฟอาหารให้ลูกค้าถึง 3 ทุ่มทุกวัน
บ้านให้เช่าวีดีโอ ลูกนั่งเล่นเกมส์อยู่ชั้นสอง
เวลาหิวขาว ตะโกนลงมาสั่งให้ป๊ะป๋า
ไปซื้อข้าวร้านติดกันมาให้ถึงห้อง
ลูกร้านตามสั่ง .. อยากได้ มอร์ไซค์จะขับไปโรงเรียน
กว่าจะได้ปาเข้าไป ม.6 เทอมสุดท้าย
เพราะแม่ ให้ค่าแรงวันละ 100 ที่ช่วยงานที่ร้าน
อีก 40 ให้ค่าขนมไปโรงเรียน
.. อยากได้เก็บเงินซื้อเอา !!
ลูกร้านวีดีโอ .. โทรศัพท์ วันทูคอล ออกมาใหม่ๆ
แค่ขอแม่ให้ซื้อ เขาก็มีถือไปโรงเรียนคนแรก
มีก่อนครูด้วยซ้ำ !!
ลูกร้านตามสั่ง .. เสาร์อาทิตย์ ต้องไปตลาดแทนพ่อ
ไปซื้อของด้วยตัวเองมาที่ร้าน
ลูกร้านวิดีโอ .. เสาร์อาทิตย์หยิบเงินในเก๊ะ
ไปดูหนังเดินห้างกับเพื่อน
และแล้ววันนึง ..
สองบ้านไปทอดผ้าป่าต่างจังหวัด
ขากลับพ่อแม่ทั้งสองคนรถคว่ำตาย
ลูกร้านตามสั่งเรียนจบ ม.6
ได้ใช้มอร์ไซค์ที่หามาจากค่าแรงตัวเองไปตลาด
ซื้อของมาขาย เปิดร้านตามสั่งเลี้ยงน้อง
ลูกร้านวิดีโอจบ ม.6
ได้ใช้เงินที่พ่อแม่ทิ้งไว้จนหมดในไม่กี่ปี
สุดท้ายบอกขายตึก
ลูกร้านตามสั่งเห็นลูกร้านวีดีโอติดป้ายขาย
เขาเอากำไรและเงินเก็บของพ่อแม่
ไปซื้อตึกติดกันไว้
ลูกร้านวีดีโอ
ได้เงินไปหลายล้าน ผลาญจนสนุก
ลูกร้านตามสั่ง
ทุบผนังให้เป็นร้านเดียวกันขยายโต๊ะ มากขึ้น
ทำให้ลูกค้ามากขึ้น ขายดีกว่าเดิม
ไม่กี่ปีลูกร้านตามสั่งมีชีวิตดีขึ้น
เพราะขายของดี
ส่วนลูกร้านวีดีโอ
ใช้เงินหมดจนต้องไปรับจ้าง
คนนึงเคยสุขสบายไปลำบาก
จากคนเคยลำบาก กลายเป็นสุขสบาย
คนนึงเคยอยากได้ทุกอย่าง
.. แค่เพียงชี้นิ้ว
อีกคนกว่าจะได้อะไรมา
.. ต้องทำ และ สร้างมันด้วยตัวเอง
สุดท้าย ..
หลังจากพ่อแม่ตาย
แต่ละคนก็มีชีวิตตามที่พ่อแม่เลี้ยงมา
ทนเห็นลูกลำบากวันนี้ไม่ได้
ก็อย่าหวังว่าลูกจะสบายในวันที่คุณจากลา
ตราบใดที่เรามีอายุไม่ถึงพันปี
ต้องสอนลูกให้รู้ผิดชอบชั่วดี
รู้จักความยากลำบากของชีวิตตั้งแต่วันนี้ ..
.. คุณก็รู้ดีไม่มีใคร
อยู่หาเงินให้ใครใช้ไปตลอดชีวิตได้
แล้วทำไม .. ไม่สอนเขาหาเงินใช้เองตั้งแต่วันนี้ .. !!
